dag Thailand, welkom Maleisie
Blijf op de hoogte en volg Gerard
04 Maart 2015 | Maleisië, Tanah Rata
In stijl namen wij afscheid van Thailand, het land dat ons zo goed is bevallen. Van de mooie baai van Pak Meng Beach via Trang en Pak Bara bereikten wij Satun, onze laatste etappe in Thailand. Trang bleek een heerlijke Thaise stad met vele koloniale gebouwen, terwijl Pak Bara een onverwacht prachtig verblijf opleverde, omdat het al niet meer uitmaakte hoe de kamer eruit zou zien, want hier waren wij meteen verkocht door de plek, de plek, de plek.
Niemand te zien en niemand te horen, slechts de zonsondergang en het geluid van de golven.....
Ons motto 'we zien wel' brengen we zo iedere dag in praktijk, omdat we niets vantevoren reserveren. Pas aan het eind van onze fietsdag gaan we op zoek naar een slaapplek. Na een cola'tje dan, tenzij we die niet kunnen krijgen, zoals ons gebeurde in Thung Yao waar wij niet konden duidelijk maken wat we met 'cola' bedoelden. Waar ook de wijkagent onvindbaar bleek. Is dat erg dan? Ja, want hij is de eigenaar van het enige pension in de wijde omtrek. Het openen van enkele kamers tijdens zijn afwezigheid doet ons hopen dat hij beter boeven vangt, dan een pension runt. Als hij is opgespoord door een buurmeisje, tovert hij zowaar een iets betere kamer uit de hoge hoed, wel met koud water, zonder wasbakje, een chinees toilet en stalen deuren.
Ook voor het eten geldt dat we soms voor verrassingen staan. Zo wordt de door Marja bestelde omelet onverwacht een bordje gefrituurde garnalen.
Thailand, we hebben genoten!!
De kennismaking met Maleisie verliep enigszins moeizaam. Vermoedelijk heeft dat te maken met onze aankomst (via de ferry) op het eiland Langkawi, waar wij toch wat verrast werden door het aantal toeristen en de daarmee samenhangende drukte, hotels etc. Opvallend was de grote verscheidenheid aan mensen: van geheel geklede moslima's tot kortgebroekte Chinezen en Japanners.
De eerste twee fietstochten op het vasteland, in de buurt van Alor Setar,bevielen al een stuk beter. Mooie kust, kleine vissersplaatsjes en genoeg stilte om vogels te horen. En een groot voordeel van het moslimgebied waar we al een tijd doorheen rijden, is dat er nauwelijks honden zijn.
Op het eiland Penang (Georgetown) hebben we uitgebreid de tijd genomen voor alle bezienswaardigheden uit de koloniale tijd en het heden. Hier vooral een mix van wolkenkrabbers aan de kust en houten hutjes landinwaarts.
Devolgende uitdaging die ons wachtte, was de oversteek van de west- naar de oostkust over de bergketens. Met in gedachten dat de middagtemperatuur hier op kan lopen tot soms 45 graden, besloten wij eens even te informeren bij het busstation. We zullen jullie de details besparen, maar de volgende dag lagen onze fietsen in het bagageruim van een dubbeldekker naar de westkust, die bereid was bij uitzondering voor ons halverwege te stoppen, bij Jeli. Er moest tenslotte nog wat te fietsen blijven. En dat hebben we geweten vandaag, met een klim van anderhalve kilometer van zelfs 18%. Niet tegenop te komen!
En nu? Wie het nieuws heeft gelezen weet dat Oost Maleisie is getroffen door een van de ergste overstromingen van de laatste jaren. In het restaurant waar wij nu zitten, stond anderhalve meter water!
Dit betekent dat de jungletrain niet rijdt, bruggen zijn weggeslagen en onze route door het binnenland hoogst onzeker is geworden. Vandaar ons besluit om onze route grotendeels te veranderen en vanaf Kota Bharu de kustwegen naar het zuiden te gaan volgen. Morgen op zoek naar nieuwe wegenkaarten. We gaan het zien!
Niemand te zien en niemand te horen, slechts de zonsondergang en het geluid van de golven.....
Ons motto 'we zien wel' brengen we zo iedere dag in praktijk, omdat we niets vantevoren reserveren. Pas aan het eind van onze fietsdag gaan we op zoek naar een slaapplek. Na een cola'tje dan, tenzij we die niet kunnen krijgen, zoals ons gebeurde in Thung Yao waar wij niet konden duidelijk maken wat we met 'cola' bedoelden. Waar ook de wijkagent onvindbaar bleek. Is dat erg dan? Ja, want hij is de eigenaar van het enige pension in de wijde omtrek. Het openen van enkele kamers tijdens zijn afwezigheid doet ons hopen dat hij beter boeven vangt, dan een pension runt. Als hij is opgespoord door een buurmeisje, tovert hij zowaar een iets betere kamer uit de hoge hoed, wel met koud water, zonder wasbakje, een chinees toilet en stalen deuren.
Ook voor het eten geldt dat we soms voor verrassingen staan. Zo wordt de door Marja bestelde omelet onverwacht een bordje gefrituurde garnalen.
Thailand, we hebben genoten!!
De kennismaking met Maleisie verliep enigszins moeizaam. Vermoedelijk heeft dat te maken met onze aankomst (via de ferry) op het eiland Langkawi, waar wij toch wat verrast werden door het aantal toeristen en de daarmee samenhangende drukte, hotels etc. Opvallend was de grote verscheidenheid aan mensen: van geheel geklede moslima's tot kortgebroekte Chinezen en Japanners.
De eerste twee fietstochten op het vasteland, in de buurt van Alor Setar,bevielen al een stuk beter. Mooie kust, kleine vissersplaatsjes en genoeg stilte om vogels te horen. En een groot voordeel van het moslimgebied waar we al een tijd doorheen rijden, is dat er nauwelijks honden zijn.
Op het eiland Penang (Georgetown) hebben we uitgebreid de tijd genomen voor alle bezienswaardigheden uit de koloniale tijd en het heden. Hier vooral een mix van wolkenkrabbers aan de kust en houten hutjes landinwaarts.
Devolgende uitdaging die ons wachtte, was de oversteek van de west- naar de oostkust over de bergketens. Met in gedachten dat de middagtemperatuur hier op kan lopen tot soms 45 graden, besloten wij eens even te informeren bij het busstation. We zullen jullie de details besparen, maar de volgende dag lagen onze fietsen in het bagageruim van een dubbeldekker naar de westkust, die bereid was bij uitzondering voor ons halverwege te stoppen, bij Jeli. Er moest tenslotte nog wat te fietsen blijven. En dat hebben we geweten vandaag, met een klim van anderhalve kilometer van zelfs 18%. Niet tegenop te komen!
En nu? Wie het nieuws heeft gelezen weet dat Oost Maleisie is getroffen door een van de ergste overstromingen van de laatste jaren. In het restaurant waar wij nu zitten, stond anderhalve meter water!
Dit betekent dat de jungletrain niet rijdt, bruggen zijn weggeslagen en onze route door het binnenland hoogst onzeker is geworden. Vandaar ons besluit om onze route grotendeels te veranderen en vanaf Kota Bharu de kustwegen naar het zuiden te gaan volgen. Morgen op zoek naar nieuwe wegenkaarten. We gaan het zien!
-
04 Maart 2015 - 14:08
Wim Tamboer:
Wat een heerlijke verhalen en wat maken jullie veel mee.
Soms ook wel een beetje spannend van hetgeen er komen gaat of wat de dag ons brengt, maar gelukkig zijn jullie samen.
Nogmaals blijf genieten van alles om je heen en wat je tegen komt. Een vriendelijke groet van mij. -
04 Maart 2015 - 15:53
Ruben En Anneke:
Lieve Gerard en Marja,
Dat is dus een streep,door de rekening.......spontaan een andere route nemen! Maar dat zal jullie zeker lukken, en ....het is ook weer een nieuwe uitdaging. Tjonge, tjonge....wat zijn jullie al een tijdje onderweg! Went dat wel weer in onze hectische samenleving, bij terugkomst? Geniet er nog maar even flink van. Bij ons staan de crocusjes en hyacinten al in bloei...heerlijk. De lente komt eraan.....Af en toe nog een ijskoude bui hagel op je hoofd, maar dat hoort bij Nederland. Jullie nog even laven aan de tropische hitte.....dikke kus, Ruben en Anneke -
04 Maart 2015 - 20:43
Marjo:
Spannend allemaal en jullie staan weer voor nieuwe uitdagingen.
Klinkt allemaal geweldig wat jullie tot nu toe hebben beleefd, geniet er van
groetjes -
05 Maart 2015 - 13:24
Frans Bosman:
Het water staat mij al jaren aan de lippen, dus door een beetje " waterfietsen" moet toch geen probleem zijn voor jullie. :) -
10 Maart 2015 - 17:37
Annie:
Prachtig deze verhalen. Wat een avontuur. Genieten ...... en wat fijn dat jullie overal weer een oplossing voor weten te vinden.liefs Annie en Jos
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
